راديو بي بي سي و نوجواني من
بي بي سي فارسي هفتاد ساله شده، اونقدر از راديو بي بي سي نوستالژي دارم كه بخوام دربارش چند خطي بنويسم
در دوران آغازين نوجواني من كه خبري از اينترنت و دسترسي فراوان به سايتهاي سرگرمي و پخش آنلاين موزيك و ويدئو وجود نداشت و حتي ماهوارهاي هم در كار نبود و تنها دلخوشي در كنار كانالهاي دولتي كه آن زمان نهايتا سه تا بودند ( يادم نيست كانال سه كي بوجود آمد) دسترسي به راديو بي بي سي و البته گاهي هم راديو كويت بود.
براي من آن زمانها برنامههاي يكشنبه شب مهتاب كه موسيقي ايراني پخش ميكرد و تيتراژش آهنگ مهتاب ويگن بود به اندازه يك گنج بزرگ ارزش داشت و برنامه دوشنبه شبهاي بهزاد كه موسيقي خارجي رو پخش ميكرد ، دنيايي نو رو براي من شناسوند.
و بعد جمعههاي من آنچنان با برنامه روز هفتم و حسين و شهره و بازهم بهزاد گره خورد كه حتي يكبار كه جمعه ميخواستيم به مسافرت بريم، تا مطمئن نشدم راديو ماشين پدرم روي موج بي بي سي هيچ مشكلي نداره ، حاضر نشدم به اون مسافرت برم.
خلاصه اينكه برخي از بهترين لحظات نوجوانيم و شادترينشون رو مديون بي بي سي هستم ، و براي اين از همشون تشكر ميكنم، و حالا كه ديگه براي خودم سني دارم و مشتري تلويزيون فارسي بيبيسي شدهام ، اعتقاد دارم كه حرفهايترين رسانه تصويري فارسي زبان را همين رسانه كهنسال دارد.
امشب ویژه برنامه هفتادمین سال رادیو بیبیسی رو از بیبیسی فارسی دیدم، عالی بود. چه صداهایی! مگه کسی میتونه از این صداها و برنامهها خاطره نداشته باشه؟
واقعاً رادیو بی بی سی برای منم پر از خاطره است. شب هفتمش که فوق العاده بود برام. اینکه میشستم و لا به لای خش خش های رادیو، صدای بهزاد رو با اون همه انرژی مثبت میشنیدم، آهنگ های مختلف رو گوش میدادم …
هفتاد سالگیش مبارک باشه 😉
واقعا ًممنون برای لحظاتی که پر از خاطره اس، و شما این لحظات رو ساختید برامون.
آخ یادش به خیر… رادیو کویت و بی بی سی اون دوران لذتش خیلیییی بیشتر از همین تلویزیون فارسی با این کیفیت عالی بود…
یادش به خیر…
منو که همیشه یاد بابا می ندازه…
مجله شفاهی رو یادته؟ لطفعلی خنجی. آخر برنامهش یادم نیست کیا پخش میشد میگفت تا فرضکن یکشنبه شب آینده باقی بقایتان… جانم فدایتان. یه ریزه کمدی اجرا میکرد و جالب. شایدم اصلا هرشبی بود نه؟
واقعا با اون خط آخرت موافقم. به نظرم واقع بین ترین و بی طرف ترین کانالی که میتونم ببینم بی بی سی هستش.
حق با شماست.. ما هم با این رادیو و برنامه هایی که حداقل برای مخاطب ایرانی طبق یه اصول نسبتن حرفه ای تهیه و تدارک میشد و روی انتن میرفت کلی خاطرات شاد و متفاوت داریم.. شما هم محتملن هم نسل منین…
البته ناگفته نمونه که هنوزم که هنوزه من به ماهیت گردانندگان اون شدیدن مشکوکم… موضع گیریها که گاهن در عرض چند دقیقه عوض میشه.. حمایت یا اعتراضایی که قطع به یقین یه داستانایی پشتش هست… در هر صورت ایرونی جماعت سخت بتونه به اینگیلیسی جماعت اعتماد کنه!